گونه‌ای حشره است از راسته نیم‌بالان (Hemiptera)، رده زنجره‌ریختان (Cicadomorpha) یا Auchenorrhyncha که دارای چشمانی ریز و با فاصله از هم بر روی سر و بال‌های شفاف ترانما با رگ‌بندی زیاد است.

زنجره‌ها با ملخ‌ها خویشاوندی ندارد بلکه خویشاوند زنجرک‌ها (leafhoppers) و حشره بزاقدار (spittle-bugs) است.

حدود ۱۵۰۰ گونه زنجره در جهان وجود دارد که غالبا در مناطق معتدل گرم تا گرمسیر سکونت دارند.

غالبا جیرجیرک‌های نر آواز می‌خوانند. در اغلب موارد با توجه به بررسی‌های انجام گرفته آهنگ‌ها به اندازهٔ کافی متمایز هستند که بتوان آنها را با توجه به هدف شان طبقه بندی نمود. جیرجیرک‌ها تقریباً همیشه در محل استراحت و عموماً بر روی گیاهان آواز خوانی می‌کنند ولی در مواردی هم در سوراخی داخل زمین انجام می‌گیرد. جیرجیرک‌ها به ندرت در هنگام پرواز آواز خوانی می‌کنند، با این حال در نمونه‌های اندکی ضبط شده‌است. جیرجیرک‌ها معمولاً در محلی رو به آفتاب آواز می‌خوانند و اغلب در روزهای آفتابی.

جیرجیرک‌ها به وسیلهٔ ماهیچهٔ خاص و تسمه مانند دهل و نقاره (پوسته سخت دنده دار مخصوص) که بر بالای نخستین مقطع شکمی قرار دارد، موزیک می‌سازند. این ماهیچه پوست سخت شکم را می‌لرزاند و صدا تولید می‌شود. بر خلاف آنچه به نظر می‌رسد جیرجیرک‌ها بیش از یک نوع صدا می‌سازند، مثلاً نمونهٔ fidicina mannifera از پرو، ۴ آواز مختلف دارد: یک صدا در هنگام مزاحمت و ناراحتی، یک آواز برای صدا زدن، صدایی با دامنهٔ کم و بالاخره آواز اصلی. هدف اصلی آواز خوانی جیرجیرک جلب توجه حشرهٔ ماده برای جفت گیری است.

در شمال ایران و با شروع تابستان، صدای ممتد زنجره ها بر تنه و شاخ و برگ درختان جنگلی از صبحگاهان و حتی تا پاسی از شامگاهان به گوش می رسد.  (من این عکس را در لسکوکلایه گرفتم ).