در حاشیه دریای خزر از توابع شهرستان بندرکیاشهر روستایی است که نامش لسکوکلایه است، روستایی سرسبز با مردمانی نجیب، مهمانواز و فوق‌العاده مهربان. خاک زرین و طلا گونه این روستا با برنج های معروف آن زبان زد همه است . 

 ... و اینکه لسکوکلایه از چه زمانی  و چرا به این نام نامیده شد؟ کسی به درستی خبر ندارد، ولی افراد مختلف و
می گفتند: « لس» از زمان قدیم  به  «چانچو» (وسیله حمل بار انفرادی )می گفتند و کلایه هم به نام محل است.

آراسته . شنیدم که در زبان روسی به نوعی ابزار ماهیگیری« لس »گفته می شد که مردم این منطقه بیشتر از آن وسیله در صید ماهی استفاده می کردند.

من از قدیمی ها شنیدم که چون در قدیم رسوبات سفید رود ، این منطقه را پوشانده بود و به صورت زمین لس (شل) در آمده بود شاید به همین جهت لسکوکلایه می گفتند. شاید به علت فراوانی کونوس (ازگیل) قبلاً« کونوس کلایه » بوده و کم کم به لسکوکلایه تغییرنام یافته است.

 ودر زمان قدیم رونق پرورش کرم ابریشم در منطقه لس یا لاس  به معنی کرم ابریشم است .که به معنی درهم آمیخته بعضی از روستا مثل بسکوکلایه ،لسکو،، لاهجان و یا لاهیجان است .

جمعیت لسکوکلایه:

جمعیت لسکوکلایه در سرشماری مسکن سال ۱۳۷۵ تعداد خانوار :۶۹۲، جمعیت ۲۴۱۰ نفر،تعداد مرد :۱۲۰۳  تعداد زن :۱۲۰۷

 این روستا.

 لسکوکلایه از جنوب تا شمال هفت محل بوده. جنوب از طالب آباد شروع و به « تازه چای » که  شمال بوده ختم می شده .
 در قدیم کشتی های روسی برای تخلیه بار در« تازه چای» پهلو می گرفتند .
رودخانه فعلی کنار جاده لسکوکلایه در قدیم قابل کشتیرانی بود و کشتی ها تا پایین محله لسکوکلایه برای تخلیه بار پهلو می گرفتند .

در زمان تاسیس شیلات کیاشهر بعلت تغییر مسیر سفید رود از روستای فعلی « دهنه سفید رود» به تدریج دهانه آن به لب دریای لسکوکلایه (تازه چای) و سپس در منطقه دوازه بهمن فعلی کیاشهر قرار داشت که منجر به تاسیس اسکله شد. در دهانه فعلی شخصی به اسم موسی باعث اتصال  رود به دریا شد  به همین جهت این محل به موسی چای معروف شد. چای به زبان ترکی  رود یا رودخانه است  و از آنجا معلوم شد که روس ها و ترکها موسی چای وتازه چای را بنا کردند.
لسکوکلایه تا سال ۱۳۵۹ از روستا های لاهیجان به حسا ب می آمد و در سال ۱۳۶۹ جزو شهرستان آستانه اشرفیه  و طی تقسیمات کشوری از روستاهای بخش کیاشهر شد .

لازم به ذکر است برنج آستانه اشرفیه  مدیون روستای لسکوکلایه است .

  نخستین مدرسه در لسکوکلایه
 
 اولین مدرسه در لسکوکلایه :مانند تمام کشور ، آموزش رسمی کودکان محل از مکتب خانه آغاز شد.  در سالهای ۱۳۲۰ و قبل از آن، مکتب خانه هادر مسجد یا در خانه شخصی بود .در لسکوکلایه توسط  ملا حسن ششکلی  دایر می شد که مردم مبلغی به عنوان شهریه پرداخت می کردن بعداز ملا حسن ملا میرزا محمد علی قاسمی مکتب خانه داشت .

قبل از سال ۱۳۱۷ برای تحصیل در مدرسه به دهکاء می رفتند .

 اولین مدرسه دولتی با نام « دبستان دولتی فرخی لسکوکلایه » تاسیس شد .

در سال ۱۳۱۷ از سوی اداره فرهنگ لاهیجان مجوز تاسیس مدرسه پسرانه در دهستان دهشال صادر شده بود از آنجایی که قنبرخان چهاردهی مالک دهشال و لسکوکلایه بود و حاج حسن حیدری مباشر قنبرخان در لسکوکلایه بود به توسط قنبرخان تاسیس مدرسه را به لسکوکلایه انتقال داد و با کمک اهالی  و قدرت شخصی قطعه  زمینی از مرحوم نظری گرفتند و شروع به ساخت ساختمان مدرسه کردن و قبل از آن کلاسی در مسجد بالامحله  لسکوکلایه  برگزار می شد .ساختمان مدرسه که آن زمان کاه گلی بود توسط مرحوم کربلای حسین علیدوست ساخته شد  و در اسفند ۱۳۱۷ تاسیس شد روی نامه های اداری و مکاتبات ، نام مدرسه را مدرسه “” نوبنیاد لسکوکلایه دهشال  می نوشتند . اولین مدیر مدرسه حسن اعلایی بود و در آن روزها ۴۸ شاگرد داشت که ۴۴ پسر و ۴ دختر. لازم به ذکر است که نفرات فوق به مدت سه سال همکلاس بودند و مدرسه تا کلاس سوم دایر بود، که الان تقریباً نیمی از آنها مرحوم شدند .

از سال ۱۳۳۰ تا ۱۳۳۵ تقوی، داداشی، اجتماعی، زحمت خواه،  فخر طاهری، شفیعی، فرخ حیدری، کاظمی، یگانه آزاد،غزاله حیدری، اکبر شاهرخی، محمد عزتی،اسماعیل باژن و اسماعیل زرعی  تا قبل از انقلاب بودند .و پس از انقلاب از سال تحصیلی ۵۸ ،۵۹ به ترتیب آقایان: جعفر میرزایی، جلیلی ، احمد شیرزادی و حسین رسولی بعنوان مدیر تا ۱۳۷۵ مدیریت دبستان را بر عهده داشتند که البته به دبستان شهید شهیدایی تغییر نام داده بود .

با تغییر نظام آموزشی در سال ۴۹-۵۰  و بوجود آمدن مدرسه راهنمایی و تبدیل شدن دوره ابتدایی از ۶ سال به ۵ سال لازم شد مدرسه راهنمایی تاسیس شود. ولی این امر برای ۵۱ فارغ التحصیل دوره ابتدایی گذشته تا سال ۵۱ موثر نشد و مثل گذشته به آستانه اشرفیه و لاهیجان برای ادامه تحصیل رفتند .
مدرسه راهنمایی در سال ۱۳۵۲ به نام مدرسه راهنمایی مرجان لقب گرفت و ضمیمه مدرسه ابتدایی فرخی  شد .

در سال ۵۶-۵۷ برای تفکیک مدرسه، ساختمان فعلی مدرسه شهید نادری فر در زمینی که بصورت قبرستان باقی مانده بود و مقداری هم از خانواده بیرباک و حاجی قاسم شفیعی خریداری شده بود با نام مدرسه راهنمایی مرجان افتتاح شد .

در سال ۶۱-۶۲ پس از تاسیس دبیرستان در لسکوکلایه، به منظور یک شیفته کردن آن راهنمایی دخترانه به نام «غدیر» بصورت ضمیمه دبیرستان دخترانه شهید نادری فر و راهنمایی پسرانه به نام «قدس» به صورت ضمیمه دبیرستان پسرانه آیت الله کاشانی فعالیت خود را ادامه دادند و تا اینکه در سال ۶۹-۷۰ مقاطع دبیرستانی در لسکوکلایه تعطیل شد و مدارس فوق با نام راهنمایی دخترانه شهید نادری فر و پسرانه آیت الله کاشانی تا کنون در دو شیفت به فعالیت مشغولند.